
dinsdag, februari 05, 2008
Fotograferen in openbare ruimte steeds lastiger
Opgepakt in een portiek. Weggedragen op een christelijk jongerenfestival. Weggestuurd uit de Rotterdamse Koopgoot. De tram uitgezet. De voorbeelden zijn recent en talrijk. Belangenorganisaties van fotografen tonen zich bezorgd. Fotojournalisten worden steeds vaker in hun werk belemmerd en geweerd. Politie en beveiligingsdiensten hanteren een willekeur aan regels.
Joep Lennarts, fotojournalist en voorzitter van de NVF, hoort elke maand wel van drie of vier nieuwe incidenten waarbij fotojournalisten in hun werk worden belemmerd. Geweerd of weggestuurd omdat ze zich in verboden gebied ophouden. ‘Wat is nog openbare ruimte? Een park, een woonwijk, een winkelcentrum? Geen flauw idee. Straks moet ik met het kadaster in de hand de straat over. Het recht op privacy en het recht op vrije nieuwsgaring leven op gespannen voet.’
Bij ANP Photo zijn de ervaringen van fotografen ‘heel wisselend’, zegt chef foto Liane Lockhorn. ‘Persoonlijk heb ik de indruk dat het voor fotografen lastiger wordt. In de Koopgoot staat nergens een bordje dat je niet mag fotograferen. Maar zodra je je er met een camera vertoont, springt er iemand van een beveiligingsdienst op je nek. Op welke regels baseren ze zich?’
Bij grote semi-overheidsinstellingen, zoals de NS en Schiphol, schuren de belangen soms ook. De luchthaven is voor beroepsfotografen vooral om veiligheidsredenen verboden gebied. Onder de aankomst- en vertrekhal ligt echter het NS-station. Daar mag iedere fotograaf in principe fotograferen, aldus de NS. Die regel is nieuw. Tot eind vorig jaar moest iedere fotograaf bij de NS of Prorail toestemming vragen. Iedere journalist mag nu in de publiektoegankelijke gedeelten vrij werken, mits de reizigersstroom niet wordt gehinderd en het portretrecht wordt nageleefd. NS-medewerkers mogen op NS-terrein nog altijd niet door beroepsfotografen worden gefotografeerd, wel door amateurs.
Emeritus hoogleraar mediarecht Gerard Schuijt schreef voor het boek ‘Vrijheid van Nieuwsgaring’ een hoofdstuk over rechten en regels voor fotojournalisten. Schuijt meent dat fotograferende journalisten voor dit soort zaken niet mogen weglopen. ‘Over het recht moeten ze net zoveel kennis opdoen als over het instellen van het diafragma.’
Bron: De Journalist.
Joep Lennarts, fotojournalist en voorzitter van de NVF, hoort elke maand wel van drie of vier nieuwe incidenten waarbij fotojournalisten in hun werk worden belemmerd. Geweerd of weggestuurd omdat ze zich in verboden gebied ophouden. ‘Wat is nog openbare ruimte? Een park, een woonwijk, een winkelcentrum? Geen flauw idee. Straks moet ik met het kadaster in de hand de straat over. Het recht op privacy en het recht op vrije nieuwsgaring leven op gespannen voet.’
Bij ANP Photo zijn de ervaringen van fotografen ‘heel wisselend’, zegt chef foto Liane Lockhorn. ‘Persoonlijk heb ik de indruk dat het voor fotografen lastiger wordt. In de Koopgoot staat nergens een bordje dat je niet mag fotograferen. Maar zodra je je er met een camera vertoont, springt er iemand van een beveiligingsdienst op je nek. Op welke regels baseren ze zich?’
Bij grote semi-overheidsinstellingen, zoals de NS en Schiphol, schuren de belangen soms ook. De luchthaven is voor beroepsfotografen vooral om veiligheidsredenen verboden gebied. Onder de aankomst- en vertrekhal ligt echter het NS-station. Daar mag iedere fotograaf in principe fotograferen, aldus de NS. Die regel is nieuw. Tot eind vorig jaar moest iedere fotograaf bij de NS of Prorail toestemming vragen. Iedere journalist mag nu in de publiektoegankelijke gedeelten vrij werken, mits de reizigersstroom niet wordt gehinderd en het portretrecht wordt nageleefd. NS-medewerkers mogen op NS-terrein nog altijd niet door beroepsfotografen worden gefotografeerd, wel door amateurs.
Emeritus hoogleraar mediarecht Gerard Schuijt schreef voor het boek ‘Vrijheid van Nieuwsgaring’ een hoofdstuk over rechten en regels voor fotojournalisten. Schuijt meent dat fotograferende journalisten voor dit soort zaken niet mogen weglopen. ‘Over het recht moeten ze net zoveel kennis opdoen als over het instellen van het diafragma.’
Bron: De Journalist.